Norðureyrarjarlinn kvaddur.

Í dag verður til moldar borinn á Suðureyri Þorleifur Guðfinnur Guðnason fyrrverandi bóndi á Norðureyri við Súgandafjörð. Leifi noggi var skemmtilegur karl sem hafði góðan húmor og sagði skemmtilega frá. Þegar ég flutti hingað fyrir sjö árum var Leifi einn af þeim fyrstu sem maður kynntist, ég fékk vinnu við beitningu á Sunnu ÍS og þar hitti ég Norðureyrarjarlinn fyrst. Hann hafði þann góða sið að fara í beitningaskúrana á morgnanna og fá sér kaffisopa og spjalla við menn um daginn og veginn. Hann spurði alltaf frétta úr fjárhúsunum og um aflabrögð, bauð iðulega í nefið og splæsti nokkra enda. Hann og Örlygur vinur hans gerðu út á rauðmaga á hverju vori á meðan heilsan leyfði. Það var gaman að fylgjast með þeim kumpánum þegar þeir fóru að vitja um netin og áhuginn leyndi sér ekki, aflinn var svo reyktur í gömlum ísskáp í garðinum hjá Ölla.  Einnig var hugur Leifa alltaf við búskapinn og gaman var að hitta hann á réttinni í Bolungarvík þegar smalað var. Leifi var aðlaður á sæluhelgi fyrir nokkrum árum og hlaut þá nafnbótina, jarlinn af Norðureyri.

 Leifi hafði frá mörgu að segja frá langri ævi. Svaðilfarir í smalamennsku í Geltinum, erfiðar sjóferðir og margt annað sem á daga hans hafði drifið. Það var gaman að hlusta á hann segja frá af innlifun og svo hristist hann þegar hann hló af sumum strákapörunum sem frá var sagt. Fræg er sagan af því þegar hanni var að smala við annan mann í snarbröttum Geltinum , og eitt lambið var eitthvað erfitt, tekur á sprett og Leifi á eftir. Samferðarmaðurinn sér svo hvar lambið stekkur fram af syllu án þess að hika og Leifi á eftir. Manninum bregður mikið og telur öruggt að þarna hafi hrapað til dauða bæði lamb og maður, fer hann að gá að Leifa og sér þá að hann stendur aðeins neðar á syllu með lambið. Hann spyr nú Leifa hvernig hann hafi þorað að stökkva á eftir lambinu, og þá svarar Leifi. Heldur þú að lambið hefði stokkið ef ekkert hefði verið fyrir neðan.

Aðra sögu sagði Ingólfur afi minn mér, frá því er hann og nokkrir Bolvíkingar voru að leita kinda í Súgandafirði og lentu í aftakaveðri og komust við illan leik út á Norðureyri. þar tók Leifi á móti þeim og var ekki í kot vísað þar því hann sauð fullan þvottabala af súpukjöti og þeir voru hjá honum þar til veðrinu slotaði. Þessa sögu sagði afi mér eftir að ég flutti hingað og hafði gaman af.

Leifi fékk bíl og keyrði um þorpið síðustu árin og þá hitti maður hann hér og þar og spjallaði. Það verður eftirsjá af Leifa nogga, en menn eins og hann skilja mikið eftir sig í litlu samfélagi eins og Suðureyri. Hann barðist við illvígan sjúkdóm undir það síðasta og þurfti að láta í minni pokann eins og margur góður maðurinn í gegnum tíðina. Leifi lést á sjúkrahúsinu á Ísafirði miðvikudaginn 6 júní s.l.

Blessuð sé minning Þorleifs Guðnasonar.

Hvíl í friði.....